Comprender e redirecionar as prácticas de asesoría

O artigo de Jesús Domingo Segovia "Comprender e Redirecionar as prácticas da asesoría" comenza cun percorrido histórico das primeiras accións da asesoria, logo fai unha clasificación dos modelos e remata redireccionando o concepto de asesoría.

Sobre a historia do asesoramento educativo, esta naceo cos servizos de apoio que se crearon nas escolas. O que facían era supervisar, formar, orientar e ofrecer estratexias pero de maneira esporádica, agardando a que tanto mestres, como asesores, alumnos e familia  tomaran conciencia de que era necesaria a sua colaboración conxunta para conseguir unha mellora educativa.

O autor pasa, tralo breve percorrido pola historia do asesormento educativo, a salientar os distintos modelos

1. Dependendo do saber do asesor:

- Contidos ou especialista nun modelo de actuación: relacionase co modelo clínico

- Procesos:  asesor-mestre-alumno (triádico)

2. En función dos estilos de actuacion poden ser:

- Directivo: cando a actuación do asesor é directa

- Indirecto: máis productivo que o anterior, o asesor ofrece pautas ao mestre pero deixando que sexa este o que decide que estratexia ten que empregar.

3. En función da súa ubicación:

- Interno: asesor que pertence a propia institución

- Externo: asesor que provén de fora da institución

4. En función da práctica profesional:

- Iterventor: é o mdoelo clínico

-Facilitador: ofrece estratexias e pautas de actuación (centro de recursos)

-Colaborador: é o modelo idóneo, actuación colaborativa:

- Colaboración técnica: cando actúa con aires de superioridade (experto especialista)

- Colaboración crítica: cando actúa de maneira colaborativa

5. En función dos modelos:

- Modelo de servizos: servizo de apoio que actúa de modo experto pero illado

- Modelo de programas: tódolos servizos de accións intégranse e coordínanse en torno a programas (continuidade)

- Modelo de programa: actúase coa filosofíaanterior pero con un solo programa aglutinador